ŚRODA POPIELCOWA

Od ciemnej grudki prochu, którą smolisz ręce, z namaszczeniem rzuconej w Popielcową Środę- cichutka radość wzbiera. O, rzuć prochu więcej, na warkocz, na czuprynę, w książeczki, na brodę. Bo przecież od tej grudki- wiosna w drzwiach kościoła. Będzie więcej spowiedzi i dobrych przyrzeczeń- wiele rzeczy skradzionych powróci w czas krótki- a wszystko się rozpocznie po prostu od Środy, i właśnie od popiołu- od smolącej grudki. (Ks. Jan Twardowski)

Środa Popielcowa, zwana również Popielcem rozpoczyna w kościele katolickim okres Wielkiego Postu, kończąc jednocześnie czas karnawału.

Trwać będzie 40 dni do uroczystości Wielkiej Nocy. Jest to czas pokuty, nawracania i refleksji nad własnym życiem.W Środę Popielcową obowiązuje post ścisły, na pamiątkę pobytu Jezusa na pustyni. Tego dnia wierni udają się do kościoła, by ich głowy zostały posypane popiołem, w trakcie tej czynności kapłan wypowiada słowa: „Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz” lub „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.

Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów opublikowała Notę na temat Środy Popielcowej dotyczącą nałożenia popiołu w okresie pandemii. W Nocie wskazano, że kapłan po odmówieniu modlitwy błogosławieństwa popiołu i po pokropieniu go w milczeniu wodą święconą, zwróciwszy się do obecnych, wypowiada jeden tylko raz do wszystkich formułę z Mszału Rzymskiego “Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” lub “Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz”. Nota podaje, że następnie kapłan wyciera ręce i nakłada maseczkę ochronną na nos i usta. “Potem nakłada popiół na tych, którzy do niego podchodzą, albo – stosownie do okoliczności – sam podchodzi do tych, którzy stoją na swoich miejscach. Kapłan bierze popiół i posypuje głowę każdego, nic nie mówiąc” – czytamy w Nocie.

Popiół, pochodzi ze spalania palm poświęconych w ubiegłoroczną Niedzielę Palmową.

Obrzęd posypywania głów pochodzi z VIII w., dzięki decyzji Papieża Urbana II od XI w. zwyczaj ten obowiązuje do dziś.