Podaruj 1% podatku
Kacperek pierwszy raz zachorował, jak miał trzy miesiące na ostre zapalenie krtani. To właśnie wtedy zaczął się prawdziwy dramat i walka o każdy dzień ….o życie. Kacperek chorował coraz częściej, a każda infekcja była cięższa i trudniejsza w leczeniu.
Ogromne ilości antybiotyków i sterydów osłabiały organizm, łapał kolejną infekcję. Doszła alergia i astma, powikłania po infekcjach i skutki uboczne po lekach (sterydy): olbrzymia otyłość, do tego ciągłe pobyty w szpitalu.
Mama Kacpra nigdy nie zapomni jak umierał jej na rękach… wtedy wydawało się, że pogotowie jedzie godzinę, a Kacperek tracił przytomność na jej rękach. Sinica, adrenalina i walka o każdy oddech, nieprzespana każda noc, dzień poprawy i znów atak strasznej duszności. Doszło do niewydolności oskrzeli i płuc, a także ogromnego obrzęku krtani. Rodzice modlili się o choć jeden głębszy oddech, by krtań się nie zamknęła (to efekt nieodwracalny), by znów zaczął oddychać, by saturacja wzrosła i zagrożenie minęło…
Dziś Kacperek nadal bardzo choruje i walczy z pozostałością po dziesięcioletnim przyjmowaniu sterydów, z ogromną ilością kilogramów. Otyłość potęguje każdą chorobę. Kacperek potrzebuje rehabilitacji i pomocy mamy przez cały czas.
Prosimy ludzi dobrej woli o pomoc w przywróceniu naszemu Kacperkowi normalnego życia. Rodzicom chłopca jest bardzo ciężko przeżyć każdy dzień, sytuacja finansowa jest dramatyczna, nie stać ich, by płacić za rehabilitację synka. Patrzą jak synek przestaje sobie radzić w życiu. Kacperek ma dziś dziesięć lat i podstawowe obowiązki sprawiają mu trudność. Rehabilitacja pozwoli powrócić mu do normalności, do zabaw, biegania, spacerów, bycia szczęśliwym dzieckiem. Dwa lata temu rodzice Kacpra radzili sobie sami, niestety firma taty zbankrutowała, a było to jedyne źródło utrzymania. Dziś pracuje tylko tata i jest to kropla w morzu potrzeb Kacperka. Państwa dobroć jest dla światełkiem w tunelu. Kacperek marzy o zagraniu kiedyś w piłkę.
Prosimy o pomoc
Rodzice Kacperka
Strona Kacperka na fb: https://www.facebook.com/krogulskikacperek
Strona Kacperka na stronie „Fundacja Dzieciom Zdążyć z Pomocą”
Krótki opis choroby Kacperka. Objawy i leczenie.
Ostre podgłośniowe zapalenie krtani
Nazwa choroby pochodzi od najniższego piętra krtani, czyli podgłośni, która u dzieci jest najwęższą częścią krtani, a w jej ścianach jest dużo tkanki, która łatwo przy infekcji ulega obrzękowi i powoduje zwężenie dróg oddechowych.
Ten rodzaj zapalenia krtani występuje u niemowląt i małych dzieci (wiek 4 m-ce – 6 lat). Jest infekcją wirusową. Szczyt zachorowań pojawia się w okresie jesienno-zimowym.
Choroba zaczyna się nagle, najczęściej w godzinach nocnych, czasami może być poprzedzona infekcją kataralną górnych dróg oddechowych. Objawy są charakterystyczne i bardzo niepokojące dla rodziców:
– świst krtaniowy (inaczej stridor krtaniowy), czyli dźwięk obecny w czasie wdechu, spowodowany przez obrzęk zwężający krtań,
– szczekający kaszel,
– chrypka, ale głos dziecka przy płaczu pozostaje raczej niezmieniony,
– duszność.
Ze względu na nagłe pojawienie się objawów i możliwość wystąpienia duszności, wskazana jest wizyta u lekarza, a w niektórych przypadkach, przy nasilonych objawach, hospitalizacja.
W przypadku Kacperka każdy z przypadków był bardzo ciężki i zawsze zabierało go pogotowie do szpitala w stanie krytycznym.Po podaniu niejednokrotnie dopiero po podaniu adrenaliny oddech wracał.
Leczenie zależy od stanu pacjenta, większość prowadzona jest ambulatoryjnie, natomiast w przypadku bardzo nasilonej duszności może być konieczna kilkudniowa intubacja (utrzymanie drożności dróg oddechowych poprzez umieszczenie w nich rurki).
W leczeniu ważne jest odpowiednie nawadnianie doustne, nawilżanie i chłodzenie otoczenia dziecka (temp. 18-20 st. C), podawanie leków przeciwzapalnych (preparaty ibuprofenu), leków mukolitycznych, w miarę możliwości stosowanie inhalacji z soli fizjologicznej. U dziecka z dusznością stosowane są sterydy (np. Hydrokortyzon) drogą dożylną, domięśniową lub doodbytniczą. Przy współistniejącej alergii stosujemy leki antyhistaminowe.
Pierwsza pomoc. Jeśli obserwujesz powyższe objawy i stan dziecka szybko się pogarsza, wezwij karetkę reanimacyjną. Przy pojawieniu się nagłego ataku, a zarazem braku pewności co do powagi sytuacji, najlepiej od razu udać się do lekarza: w miarę możliwości do przychodni rejonowej, do szpitala, na ostry dyżur laryngologiczny. Można też dzwonić na pogotowie ratunkowe, by otrzymać zalecenia co do dalszego postępowania (to czasem lepsze, niż jazda „w ciemno”). Starajmy się w miarę możliwości uspokoić dziecko (płacz jest dodatkowym wysiłkiem dla dróg oddechowych), ochłodzić otoczenie poprzez otworzenie okna, wyjście z dzieckiem na balkon, na dwór (pamiętając o ciepłym ubraniu), zastosować inhalacje z soli fizjologicznej (najlepiej z wykorzystaniem nebulizatora, jeśli go mamy), dużo poić. To wszystko jednak nie zwalnia od kontaktu z lekarzem. To rozwiązania na czas oczekiwania na pomoc.
Podgłośniowe zapalenie krtani jest chorobą wirusową górnych dróg oddechowych, ale jako powikłanie może rozwinąć się w zapalenie oskrzeli, płuc, ucha środkowego, może też dojść do nadkażenia bakteryjnego. Z tej przyczyny potrzebna jest kontrola pediatryczna w trakcie leczenia.
Ostre zapalenie nagłośni
Choroba najczęściej występuje u dzieci w wieku 2-7 lat. Jest wywołana bakteriami, zazwyczaj Haemophilus influenzae typu b. Stan zapalny obejmuje nagłośnię, która ulega obrzękowi i silnemu przekrwieniu, co prowadzi do zmniejszenia drożności dróg oddechowych.
Charakterystyczny jest gwałtowny przebieg z szybko narastającymi zaburzeniami oddychania i pogarszającym się stanem chorego. Objawy choroby, które pojawiają się nagle, to:
– silny ból gardła,
Kacperek chorował na każde z tych wymienionych,nagłośniowe i podgłośniowe.
-ślinotok,
-utrudnione połykanie ,krztuszenie się,
– zmieniony głos („głos barani”),
– wilgotny kaszel,
– świst wdechowy,
– narastająca duszność,
– gorączka o charakterze hektycznym, czyli taka, która raz rośnie, raz spada, na karcie gorączkowej przypomina „zęby”. Jest charakterystyczna dla ciężkich infekcji, spowodowanych toksynami bakteryjnymi, jak chociażby sepsa.
Pacjent z zapaleniem nagłośni jest mało aktywny, wręcz nieruchomy, spocony, blady, ułatwia sobie oddychanie poprzez podparcie się rękami o podłoże.
Pierwsza pomoc. Udzielenie pomocy choremu z podejrzeniem zapalenia nagłośni może jedynie polegać na wezwaniu karetki reanimacyjnej, inne działania mogłyby prowadzić do odruchowego całkowitego zamknięcia dróg oddechowych.
Dziecko, u którego stwierdzamy objawy ostrego zapalenia nagłośni, powinno być natychmiast hospitalizowane. Aby utrzymać drożność dróg oddechowych stosuje się intubację. Leczenie polega na podawaniu antybiotyków o szerokim spektrum działania (cefalosporyn III generacji), leków przeciwbólowych.
Ostre zapalenie nagłośni jest ciężką chorobą, stanowiącą zagrożenie życia, jednakże wprowadzenie obowiązkowego szczepienia przeciwko Haemophilus influenzae typu b pozwoliło w znaczny sposób ograniczyć jej występowanie.
