W Dąbrowie Tarnowskiej od 1697 roku istniała drewniana bóżnica, która wraz z 92 budynkami uległa zniszczeniu w wyniku wielkiego pożaru w 1885 roku. (przyp. 8).

Fundatorem nowej był dąbrowski kupiec – Eisyk Stern, co potwierdzają różnego rodzaju źródła: akt notarialny spisany 28 października 1862 roku, dotyczący kontraktu na wykonawstwo stolarki do budowanej bóżnicy oraz inskrypcje fundacyjne zachowane w synagodze, w których wymienia się fundatorów (Eisyka Sterna i jego żonę Perel) oraz datę ukończenia obiektu – 5625 rok według kalendarza hebrajskiego (lata w kalendarzu żydowskim liczone są od stworzenia świata, czyli od 3761 r.p.n.e.), data ta odpowiada okresowi pomiędzy 1864 a 1865 rokiem (przyp. 9).

Cmentarz żydowski w Dąbrowie Tarnowskiej , powszechnie nazywany kirkutem ( z j. jid., dom grobów) lub kirchołem, swoimi początkami sięga końca XVII wieku, kiedy to zbudowano pierwszą bóżnicę.

Usytuowano go obok wschodniej granicy miasta na wprost synagogi, obok drogi wiodącej do Szczucina. Taka lokalizacja cmentarza jest przykładem wyjątkowym, ponieważ według prawa żydowskiego miejsce spoczynku zmarłych powinno się znajdować poza obrębem .zabudowy, ponieważ jest miejscem nieczystym (dlatego po wyjściu z cmentarza pobożny Żyd odbywał rytualną kąpiel w mykwie).

Od dziewięciu lat w stolicy Powiśla Dąbrowskiego pod hasłem „Nie masz już w Polsce żydowskich miasteczek…”

Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Dąbrowie Tarnowskiej i Dąbrowski Dom Kultury organizują, pod patronatem honorowym Starosty Dąbrowskiego DNI PAMIĘCI O HOLCAUŚCIE I PRZECIWDZIAŁANIU ZBRODNIOM PRZECIWKO LUDZKOŚCI.